Rozdział 7

                -Proszę moja ŻONO.- to ostatnie celowo zaakcentował głośniejszym głosem. Postawił mnie, odsunął krzesło i gestem zaprosił do stołu. Skinęłam mu głową na znak podziękowania i usiadłam, oczywiście zostałam ‘fachowo’ wsunięta. Popatrzyłam na stół; było tam mnóstwo jedzenia, które jak mi się wydawało zniknie w 3 sekundach po przyjściu Matt’a. Postanowiłam zjeść płatki, bo dżamamer  był tylko brzoskwiniowy. Po posiłku wymyśliłam, że położę się wcześniej spać. Tak wiec zebrałam wszystkie potrzebne mi rzeczy i poszłam się wykąpać. Kiedy wyszłam była 20.

-Wow, półtorej godziny.- powiedziałam do siebie. Nie chciało mi się suszyć włosów, więc zaplotłam je w warkocza. Kiedy to robiłam Cat patrzyła na mnie tymi swoimi, wielkimi paczadłami.

-Coś się stało, mała?- zapytałam.

-Nie jestem mała!- wykrzyknęła.- Nic sie nie stało, tylko csy mogłabyś mnie jutlo ucesać?

-Jasne! A w co?

-To takie co sie tak w ślodku złanca.

-Yyy, niezbyt kapuje, ale chyba o kłosa ci chodzi.

-Nie wiem, ale to bsmi fajnie!

-Oki, coś jeszcze?

-Noo, moze…

-Dawaj!

-Csy mogłabyś mnie nie wzucać do basenu?

-Spoko! Ciebie nie wrzucę!

-Dzięki!- powiedziała, wstała i przytuliła mnie.

                Chwilę później wparowała reszta. Po dziewczynach weszli faceci. O Boże! Jak ja wyglądam!- pomyślałam i zakryłam się kołdrą.

-Ykmmm! Policzmy jest nas: 1 ja, 2 Tom, 3 Mike…

-Przepraszam bardzo, ale jakim prawem jesteście pierwsi?- usłyszałam Vi.

-Nie przerywa się, gdy ktoś starszy mówi! 4 Bella, 5 Vi, 6 Lucy, 7 Cat. Hmm… Gdzie jest Laura?- zapytał retorycznie Matt.

-Ja wiem, ja wiem!- wyrywała się do odpowiedzi Cat.

-No to słuchamy!

-Na łuzku!

-Taaak?? Zobaczymy!- słysząc te słowa wyciągnęłam czubek głowy i zwinęłam się w kokon.

- Czego, no? Spać chcę!- mruknęłam niezadowolona.

-Nasza królewna jest zmęczona po noszeniu po schodach? Ciekawe…- po tych słowach Tom dostał w głowę poduszką.- Czemu zawsze ja?!

-Bo ty zawsze jesteś łatwym celem!- odrzekłam.- A teraz won z mojego łóżka, spać chcę!

-Oczywiście, co pani rozkaże!- tym razem w stronę Matt’a poleciała poducha.

-Jeszcze ktoś się odezwie, a skończy tak jak ci dwaj!- powiedziałam i obróciłam się na drugi bok z zamiarem zaśnięcia, ale po jakichś 2 minutach zostałam wyrzucona z mojego kokona,  a nawet z mojego łóżka. Pociągnęłam z sobą kołdrę i postanowiłam leżeć na ziemi. Dyskretnie popatrzyłam na zegar i była 21.20. Pomyślałam: ‘TAK!!! Za 10 minut cisza!’ Widocznie reszta też to zauważyła, bo zaczęła się zbierać do wyjścia.  Kiedy byłam pewna, że wychodzą rzuciłam im ciche ‘Dobranoc.’. A po zamknięciu drzwi wygramoliłam się na łóżko. Podeszła do mnie Catrine z książką. Kompletnie zapomniałam , że obiecałam jej czytać na dobranoc. Zrobiłam jej miejsce, położyła się z głową na moich kolanach. Czytałam jej książeczkę pt. ‘Mała Syrenka’, ;podczas czytania delikatnie gładziałm ją po włoskach, aż zasnęła. Zaniosłam ją do łóżka, dałam buziaka w czoło i odłożyłam książkę Z zaciszem na ryju udałam się do mojego miejsca sypialnego, nastawiłam budzik na cichy o 7.00 i padłam trupem.

***

Przeprasza, przepraszam , przepraszam!

Sorka, że tak długo mnie nie było, ale miałam kare :/

Ważne, że notka już jest i  3 kolejne też. Potem się okaże

czy mam pisać dalej, czy nie pisać już w ogóle.

Zmieniłam wygląd bloga tzn. dodałam zakładki,

bo tych zdjęć już było mega dużo! Będę to aktualizować w miarę na bieżąco, obiecuję.

Pierwszy raz dodaję notkę z linkami, więc bądźcie szczerzy.

To chyba tyle.

papatki ;333